Η πορεία στις Σέρρες πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 150 ατόμων εκ των οποίων τα 70 άτομα συγκροτούσαν τα μπλοκ του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού και του αγωνιστικού συντονισμού εργαζομένων. Τα δύο αυτά μπλοκ μπήκαν στην κεφαλή της πορείας , με σκοπό να γυρίσει η πορεία , στους δρόμους των Σερρών και να αποτραπεί η ξεφτίλα της ΓΣΕΕ (ο γνωστός περίπατος από τη νομαρχία ως την πλατεία ελευθερίας που για όσους γνωρίζουν από την πόλη των Σερρών είναι μία απόσταση 100 περίπου μέτρων).
Όταν σύντροφος έγραφε συνθήματα σε τράπεζες, οι μπάτσοι επενέβησαν για να προστατέψουν την περιουσία των αφεντικών τους και προσπάθησαν να συλλάβουν έναν άλλο σύντροφο. Οι μπάτσοι έπεσαν επάνω του, ρίχνοντάς τον κάτω αλλά η αλληλεγγύη για άλλη μια φορά έδειξε τη δύναμή της, καθώς οι διαδηλωτές που συγκροτούσαν τα δύο μπλοκ έπεσαν επάνω τους για να πάρουν το σύντροφό τους.
Πετάχτηκαν τρικάκια και μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Από τις αρχές του 16 αιώνα , ένα νέο οικονομικό σύστημα έμελλε να δημιουργηθεί από τις ιδέες μερικών Άγγλων αλλά κυρίως Γάλλων φιλοσόφων , με το περίφημο "leusair-fair" ( "ας περάσει") αναφερόμενοι στην ελευθερία των αγορών αλλά και γενικότερα σε μια ιδεατή κοινωνία , της οποίας η ανάπτυξη αλλά και η ευμάρεια θα πήγαζε από τον ακατάπαυστο ανταγωνισμό μεταξύ των μελών που την απαρτίζουν . Έτσι γεννήθηκε ο πλέον περίφημος σε όλους μας καπιταλισμός? ένα οικονομικό σύστημα το οποίο διαφημίστηκε σαν το τελειότερο που έχει υπάρξει στην ανθρώπινη ιστορία. Παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να είναι ένας επαναλαμβανόμενος βρόγχος οικονομικών κρίσεων και εξαθλίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων, έχοντας προκαλέσει δύο παγκοσμίους πολέμους στην προσπάθεια του να ανακάμψει. Δύο από τις πιο φημισμένες κρίσεις που έχει προκαλέσει είναι το κραχ του 1929 στην Αμερική και η πρόσφατη που εξελίσσεται μέχρι σήμερα.
Η κρίση αυτή δημιουργήθηκε μέσω της δυνατότητας των τραπεζών να καθορίζουν την ρευστότητα, τη διάθεση και την αγοραστική διανομή του χρήματος. Μέσω των δανείων έχουν την ικανότητα να παράγουν χρήμα το οποίο πραγματικά δεν υπάρχει, καθώς και μέσω καταθέσεων εκδίδουν δάνεια τα οποία υπό τη μορφή χρέους απαιτούνται από τους δανειολήπτες. Έτσι πλασματικά απαιτούν χρήματα τα οποία ποτέ δεν υπήρχαν μετατρέποντας τα ατομικά χρέη σε τραπεζικό κεφαλαίο.
Μέσα σε όλη αυτή τη δύνη των κοινωνικοπολιτικών αλλαγών, το ελληνικό κράτος από την δημιουργία του κιόλας, αναπτύχθηκε σαν ένα αδύναμο και δορυφορικό καπιταλιστικό κράτος, μιας και δεν είχε , ούτε έχει γερές βάσεις (βαριά βιομηχανία), έχοντας στο δυναμικό του ένα πολύ μεγάλο χρέος ως απόρροια παλαιότερων δανείων, και τέσσερις πτωχεύσεις στην σχετικά πρόσφατη ιστορία του, κατευθύνεται και χειραγωγείται από τις διεθνείς επιλογές και στόχους των "μεγάλων δυνάμεων". Όλοι αυτοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους το ελληνικό κράτος αποτέλεσε έναν από τους πιο αδύναμους κρίκους στην Ε.Ε. και ένα από τα πρώτα κράτη που ένιωσαν τους βίαιους κλυδωνισμούς της παγκόσμιας κρίσης.
Η σημερινή κατάσταση την οποία βιώνουμε δείχνει ξεκάθαρα την ουσία του καπιταλισμού, την κοινωνική-ταξική ανισότητα, ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Η αμείωτη επιθυμία των κεφαλαιοκρατών για την αύξηση του πλούτου τους, ήταν η αιτία της οικονομικής κρίσης.
Για μια ακόμη φορά, είμαστε θεατές στο φαινόμενο της συνεργασίας αφεντικών, κράτους και Μ.Μ.Ε. που προσπαθούν να σπείρουν την μοιρολατρία στις συνειδήσεις των εργαζομένων. Ειδήσεις του πολιτικού παρασκηνίου λογοκρίνονται, παραποιούνται ακόμα και αποκρύπτονται . Σαν βάση της λύσης για την χρεοκοπία της χώρας, τίθεται η προσπάθεια δημιουργίας της αίσθησης για εθνική ενότητα και η συνδρομή όλων για να βοηθήσουμε το κράτος να ξεχρεώσει, αποσιωπόντας την ευθύνη του εκάστοτε κρατικού μηχανισμού, του κεφαλαίου και των τραπεζών για την τροπή της σημερινής κατάστασης. Στόχος ήταν να πείσουν πως ο εργάτης και ο εργαζόμενος πρέπει να κάνει θυσίες για να ξεπεράσει το πρόβλημα. Τα μέτρα τους δεν άργησαν να εφαρμόζονται. Έτσι το εργατικό δυναμικό παντός είδους επιχειρήσεων δέχεται επίθεση μαζικών απολύσεων, μείωση μισθών και συντάξεων, ανεργία, πληθωρισμό, αύξηση Φ.Π.Α. και νέα νομοθεσία περί εργασιακών συμβάσεων.
Και εφόσον το πρόβλημα δεν επιλήφθηκε, η δήθεν άμεση λύση του κράτους είναι ακόμα ένας αφέντης πάνω από τις ζωές μας. Η Ελλάδα υποδέχεται μετα βαΐων και κλάδων, τον ληστρικό οργανισμό Δ.Ν.Τ.. Και φυσικά απαιτούνται περισσότερες θυσίες για να βγούμε από τον βούρκο. Και αυτός που θα θυσιαστεί και θα πληρώσει είναι και πάλι ο εργάτης. Θα πληρώσει κάτι που δεκαετίες πλήρωνε και κάτι που δεν δημιούργησε αυτός αλλά τα αφεντικά του. Εκτός των άλλων με την "βοήθεια" αυτού του οργανισμού η Ελλάδα οφείλει να εναρμονίσει τους νόμους της στην πλανητική κυριαρχία του χρήματος, του κεφαλαίου και της εξουσίας αυτών. Κάτι τέτοιο είδαμε πριν χρόνια να συμβαίνει και στην Αργεντινή όπου καταργήθηκαν όλα τα δικαιώματα τα οποία κατακτήθηκαν με κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, διαλύοντας κάθε μορφής κίνημα ενάντια στο καπιταλιστικό μοντέλο.
Κατά την διάρκεια του κοινωνικού αυτού στραγγαλισμού, το κράτος επιστρατεύει όλους τους μηχανισμούς του . Την ίδια στιγμή που οι εργατικοί-κοινωνικοί αγώνες αποτελούν μονόδρομο , κρατικοδίαιτοι εργατοπατέρες της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ όταν δε σιωπούν, φροντίζουν απλά και μόνο να προβαίνουν σε κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο, αφήνοντας τους εργαζόμενους έρμαια στις ορέξεις των κεφαλαιοκρατών.
Φυσικά οι επερχόμενες αναταραχές και η κοινωνική οργή δεν μπορεί να χαλιναγωγηθεί από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές και για το λόγο αυτό ήδη έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους. Η ολοφάνερη τρομοκράτηση της κοινωνίας μέσα από αστυνομοκρατούμενες πόλεις, βίαιες συλλήψεις, ξυλοδαρμούς διαδηλωτών και μέσα από την ποινικοποίηση πολιτικών χώρων, όπως του αντιεξουσιαστικού, αποδεικνύουν περίτρανα την πραγματική ουσία της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας, η οποία δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από παλιότερα απολυταρχικά καθεστώτα.
Είναι επιτακτικότερη από ποτέ για τους καταπιεσμένους , η επιλογή στο δίλημμα της εκ΄ νέου υποταγής στα νέα συμφέροντα των αφεντικών , ή της ολομέτωπης σύγκρουσης και της υπεράσπισης της αξιοπρέπειάς τους. Ας ανθίσουν παντού οι αυτο-οργανωμένοι αγώνες των εργατών και ας μαραθεί στις συνειδήσεις τους η συνδιαλλαγή με την εξουσία. Πρωταρχικό μέλημα των καταπιεσμένων είναι να βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση και εξέγερση με το κράτος και κεφάλαιο , με γενικές απεργίες συνδιαμορφώνοντας μέσα από αυτο-οργανωμένες συνελεύσεις , αντι-ιεραρχικά , χωρίς κομματικές χειραγωγήσεις και εργατοπατέρες .
<<Όταν η Διοίκηση βιάζει ,αθετεί , καταφρονεί τα δίκαια του λαού [...] το να κάμη ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάσταση , ν΄ αρπάζει τα' άρματα και να τιμωρεί τους τυράννους του είναι πλέον ιερόν απ΄όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητο απ'όλα τα χρέη του>> Ρήγας Φεραίος
ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ - ΑΓΡΙΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ - ΠΟΡΕΙΕΣ - ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ -ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ - ΣΑΜΠΟΤΑΖ
Φωτογραφιες απο την πορεια:
.::ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΘΗΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥΣ::.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου